Çocukluk döneminde yeme problemleri sıktır. Sağlıklı çocuklarda %25-45 oranında görülürken gelişim geriliği olan çocuklarda bu oran %80’e kadar çıkmaktadır. Yoğun tedavi gerektiren yeme bozuklukları ise çocukların %3- 10’unda görülmektedir. Bebeklik döneminde başlayan, çocukluk dönemi ve hatta yetişkinlik döneminde ortaya çıkabilen yeme bozuklukları tanılarından bazılarının (DSM-5) bebeklerin anne sütünden ek besinlere geçiş döneminde yaşanan olumsuz davranış ya da travmalardan kaynaklanabildiğini göstermektedir. Bu durum bebeklerde yeme reddi olarak ortaya çıkabilir. Annenin çok kaygılı olması, bebeğinin az beslendiği düşüncesi ile başlayan ve aşırı yemek yedirme davranışı geliştirmesi ya da çok titiz davranışlar göstererek bebeği bu dönemde strese sokması, annenin sabırsız davranışlarıyla tam bir kaos dönemine girilmesi, bebeklikte başlayan yemek travması ile yetişkinlikte ortaya çıkacak yeme bozukluğu davranışlarının ilk tohumlarını atmaya başlamış olur.
Benzerleri
